Klasyfikacja dystrybutorów paliw
Dystrybutory paliw podzielić można ze względu na ich sposób użytkowania, rozmiar, a także formę montażu. Wybór rodzaju dystrybutora zależy głównie od potrzeb stacji paliw lub przedsiębiorstwa transportowego. Znaczenie ma dostępna przestrzeń i natężenie ruchu, ponieważ dystrybutory różnią się pojemnością. Dystrybutory paliw muszą spełniać pewne normy prawne, aby mogły zostać dopuszczone do użytku. Na jakie kategorie można podzielić dystrybutory paliw?
Dystrybutory stojące i wiszące – które wybrać?
Stojące dystrybutory paliw są najbardziej powszechne i najczęściej stosowane na stacjach paliw. Ich główną zaletą jest duża pojemność, która wynosi 150 l/min. Sprawdzają się w miejscach, gdzie panuje nieustanny ruch i kierowcy często zatrzymują się, aby zatankować. Oczywiście duża pojemność i rozmiary dystrybutorów sprawiają, że zajmują one sporą powierzchnię. Z dystrybutorów stojących korzystają przede wszystkim znane i często odwiedzane stacje benzynowe, takie jak Orlen, Lotos lub BP.
Dystrybutory wiszące stanowią alternatywę dla stojących odpowiedników, ponieważ są zdecydowanie mniejsze. Są stawiane tam, gdzie wolna przestrzeń jest ograniczona.
Jak tłumaczy ekspert z FHU MiM Mariusz Mańkowski: „Tak naprawdę dystrybutory paliw wiszące działają praktycznie tak samo, jak stojące. Modele wiszące są oczywiście znacznie bardziej kompaktowe. Używane są nie tylko na stacjach paliw, ale również w miejscach, gdzie bardzo często istnieje konieczność tankowania pojazdów, czyli np. na terenie przedsiębiorstw transportowych. Różnicę możemy dostrzec także w pojemności: w modelach wiszących maksymalna pojemność to 50 – 75 l/min”.
Dystrybutory samoobsługowe i ich zalety
Na stacjach benzynowych coraz częściej stosuje się dystrybutory samoobsługowe. Niewątpliwie są bardzo wygodne – zarówno dla klienta jak i dla pracowników stacji. Przede wszystkim umożliwiają szybkie tankowanie bez pomocy pracowników obsługi. Jest to bardzo duża oszczędność czasu. Kierowcy sami mogą uzupełnić bak i wyruszyć w dalszą trasę.
Ponadto dzięki dystrybutorom samoobsługowym stacje paliw nie muszą zatrudniać dodatkowego personelu, który musiałby zajmować się tankowaniem samochodów. Dzięki temu pracownicy mogą skupić się tylko na obsłudze kasy fiskalnej i dbaniu o porządek.
Czym jest legalizacja dystrybutorów paliw?
Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej każdy dystrybutor paliw musi odpowiednią licencję, a więc zostać zalegalizowany. Jest to tak zwana dyrektywa o przyrządach pomiarowych – MID. Legalizacja nie jest bezterminowa, lecz okresowa i trzeba ją odnawiać.
Legalizacja pierwotna, czyli pierwsza, ważna jest przez okres dwóch lat. Przed upływem tego okresu należy ponownie sprawdzić dystrybutor. W przypadku paliw płynnych legalizacja może być przedłużona o kolejne 25 miesięcy. Natomiast dystrybutor z gazem ciekłym LPG musi być ponownie legalizowany po upływie 23 miesięcy.